NOT KNOWN DETAILS ABOUT کنترل بیماری پارکینسون

Not known Details About کنترل بیماری پارکینسون

Not known Details About کنترل بیماری پارکینسون

Blog Article

دستگاه کوچکی که در زیر پوست قفسه‌ی سینه‌ی بیمار گذاشته می‌شود، پالس‌های الکتریکی را به مغز می‌فرستد.

انجام فعالیت ها و ورزش های منظم برای پیشگیری از پارکینسون

ورزش و تمرین بدنی از التهاب موجود در مغز کم می کند. از آن جایی که بیماری پارکینسون، اثرات منفی می گذارد بر روی ذهن و حافظه، ورزش و تمرین بدنی اهمیت زیادی پیدا می کند.

البته، این علائم ممکن است علائم بیماری‌های دیگر هم باشند و حتی اگر فردی به این علائم دچار باشد، به این مفهوم نیست که دچار پارکینسون شده است. دانشمندان هنوز درحال‌مطالعه برای درک این ارتباط هستند.

  ایستادن ، اگر غیرممکن نباشد ، دشوار خواهد بود و به احتمال زیاد به صندلی چرخدار نیاز است.

  اگر علائم پارکینسون را تجربه می کنید یا اگر مبتلا به این بیماری تشخیص داده شده اید و به دنبال راه های جدیدی برای مدیریت این بیماری هستید ، با پزشک خود مشورت کنید.

بیماری پارکینسون با علائم اولیه مانند کند شدن حرکات، خشک شدن دست ها و پاها و اختلالات گفتاری ظاهر می شود. برای پیشگیری از این اختلال، راه حل هایی وجود دارد که به بررسی آن ها می پردازیم.

داروی مبتنی بر حشیش ممکن است حملات تشنجی را در کودکان مبتلا به صرع دشوار کاهش دهد

بُروز مشکلات جدی در وضعیت قرارگیری اندام‌های بیماری پارکینسون در نوجوانان بدن (مثلا خمیدگی شدید)

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص پارکینسون وجود ندارد.  تشخیص بر اساس سابقه سلامتی ، معاینه فیزیکی و عصبی و همچنین بررسی علائم و نشانه ها انجام می شود.

جنسیت: مردان یک و نیم برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به پارکینسون هستند.

اگرچه این می تواند به پشتیبانی از مشکوک بودن به ابتلای شما به بیماری پارکینسون کمک کند ، ولی این علائم و آزمایشات نورولوژیکی است که در نهایت تشخیص صحیح را تعیین می نماید. پزشک ، انجام تست های آزمایشگاهی از قبیل تست خون را برای جلوگیری از مشکلات دیگری که ممکن است باعث بروز علائم در شما شده باشد ؛ توصیه می کند.

پزشک متخصص در این زمینه توصیه می‌کند که سبک زندگی خود را تغییر دهید و ورزش‌های هوازی را به طور مداوم انجام دهید. در بعضی از مواقع فیزیوتراپی که باعث تعادل و کشش می‌شود هم توصیه می‌کنند.

مرحله‌ی متوسط: اغلب در سه تا هفت سال، تغییرات بیشتری در بیمار مشاهده خواهد شد. در اوایل، بیمار ممکن است در انجام کاری نظیر بستن دگمه‌ی پیراهنش دچار مشکل بوده باشد.

Report this page